تولید لباس‌های خنک‌کننده به وسیلۀ سلول‌های میکروبی زنده


لباس‌های بدنسازی بطور کلی بصورت تنفس پذیر ساخته می­‌شوند اما گروه پژوهشگران از دانشگاه MIT موادی را برای پوشاک ورزشی توسعه داده‌اند که موجب خود خنک ­کنندگی لباس می‌­شود. این لباس که از پارچه‌هایی بنام Biofabric تولید شده است، پر از سلول‌­های میکروبی است که اگر احساس گرما یا عرق کنند زبانه‌­های لباس بصورت خودکار باز می‌­شود. در گذشته خبرهایی با عنوان لباس‌­های خنک کننده منتشر شد اما این ژاکت به دلیل وجود سلول‌­های میکروبی، زنده است و بر اساس ریزپردازنده ها(میکروپروسسورها) عمل می­‌کند. تیم MITبا کنترل توانایی سنجش رطوبتی باکتری غیر بیماری زا E.coli سلول­‌های مهندسی شده‌ایی را توسعه داده‎‌­اند که زمانیکه رطوبت را حس می‌­کنند به رنگ سبز فلورسنت در می‌آیند.

 

این روش باکتری ایکولی روی ورق‌های لاتکس توسط چاپ خطی قرار می‌­گیرد و سپس به پارچه‌های بدون میکروب ضمیمه می‌­شود و در نهایت در معرض رطوبت تست می‌­شوند. هنگامیکه لایۀ زیرین در معرض گرما قرار می‌­گیرد لایه‌­های زبانه دار باز شده و زمانیکه در معرض بخار قرار گیرند به حالت صاف و مسطح درمی‌­آیند.

 

سپس این تیم لباسی را تولید کرد که در پشت آن باله­‌هایی قرار دارد که توسط سلول‌­های میکروبی کنترل می‌شود. لایه‌ی پشتیبانی کننده که از سلول‌های میکروبی آکنده است در تماس با پوست پوشنده لباس قرار گرفته است که این امکان را فراهم می‌­کند که رطوبت را حس کنند. دو پارامتر متفاوت اما مرتبط برای تعیین حد و چگونگی باز شدن هر زبانه وجود دارد که بنا به بخش های مختلف بدن که تولید گرما و عرق می‌کنند استفاده می‌­شود.

مردم تصور می­‌کنند میزان عرق و گرمای تولید شده در همه جای بدن یکسان است اما در واقع در بخش‌­هایی مثل ستون فقرات تولید عرق زیاد و تولید گرما بسیارکم است. برای تست عملکرد این لباس، محققان، شرکت کنندگان را بروی تردمیل و دوچرخه ثابت تحت نظر قرار دادند. درست پنج دقیقه  پس از تمرین، زبانه‌ها پس از حس کردن گرمای بدن شروع به باز شدن کردند. بررسی‌­های انجام شده نشان می­‌دهد که بیوفابریک‌ها در مقایسه با لباس‌­هایی با کارایی ­مشابه ،خنک‌کنندگی بهتری دارند.



محققان امیدوارند که در آینده بتوان از این تکنولوژی در ساخت پرده یا ملحفه‌­هایی که به گرما و رطوبت واکنش نشان می‌دهند و همچنین مهندسی سلول برای کاربردهای دیگر استفاده کرد.

ون وانگ نویسندۀ اصلی مقاله می­‌گوید ما می‎‌توانیم با ابزارهای ژنتیکی دیگر و با تغییرات در سلول­‌های میکروبی ، ویژگی­‌هایی را به آن بیفزاییم بعنوان مثال لباس‌هایی تولید کنیم که در آن فلورسانس بکار رود تا دونده‌ها در تاریکی دیده شوند. همچنین می‌­توانیم از طریق مهندسی ژنتیک ترکیباتی را با سول‌­های میکروبی بسازیم که در زمان ورزش لباس بتواند بوی خوبی را آزاد کند.

مرجع: textiledb.ir