تعریف
آهارزنی:
آهار
فیلم ژلاتینی متشکل از مواد به صورت محلول یا دیسپرس است که به طور معمول روی نخهای
تار و گاهی نخهای پود استفاده می‌شود. به
فرایند اعمال آهار بر نخ، آهارزنی گفته
می‌شود.
کاربرد
عمومی استفاده از مواد آهاری، چسبندگی بیشتر الیاف و استحکام نخ است تا مقاومت مناسب
در برابر سایش و تنش‌های وارده در مرحلۀ بافندگی ایجاد شود. آهارزنی مهم‌ترین بخش مقدمات بافندگی است زیرا کیفیت
آهارزنی بر راندمان بافندگی تاثیر مستقیم دارد. نخ آهـار زده شـده می‌توانـد شکسـتگی و پارگـی نـخ را
در طول پروسـۀ بافندگـی کاهـش دهـد در نتیجـه، کیفیـت پارچـه بهتـر می‌شـود و
تولیـد افزایـش می‌یابـد در واقع بدون آهارزنی، در اکثر موارد تقریباً انجام فرایند
بافندگی غیرممکن است. از جمله مواد آهاری می‌توان به نشاسته، ژلاتین، روغن، موم و
پلیمرهای تولید شده مانند پلی وینیل الکل، پلی استایرن، پلی اکریلیک اسید و پلی
استات ها اشاره کرد.
هدف
از آهارزنی:
محافظت
از نخ در برابر سایش
مقاومت نخ در برابر پارگی
افزایش
صافی سطح نخ
افزایش کشش نخ
کاهش پرزینگی
کاهش الکتریسیته
ساکن
انواع
آهارزنی:
آهارزنی
خالص: هنگامی‌که درصد برداشت(pick up) آهار حدود 3 تا 10٪ باشد به آن آهارزنی خالص گفته می‌شود.
آهارزنی
سبک: زمانی‌که درصد برداشت آهار 11 تا 16٪ باشد به آن
آهارزنی سبک می‌گویند.
آهارزنی
متوسط: زمانی‌که درصد برداشت آهار حدود 17 - 40٪ باشد آهارزنی
متوسط می‌گویند.
آهارزنی
سنگین: زمانی‌که درصد برداشت آهار بالاتر از 40٪ باشد ، به آن
آهارزنی سنگین می‌گویند.
معایب
آهارزنی:
هزینۀ
بالای فضای کاری و ماشین‌آلات
سختی
کار
هزینۀ
بالای استفاده از برق، گاز و غیره
هزینۀ
مواد تشکیل دهنده
روند
طولانی کار و نیاز به زمان زیاد
احتمال
تجزیۀ نخ در حین فرایند
افزایش
قطر نخ
نیاز
به دستگاه بافندگی قوی
افزایش
سفتی نخ
نیاز
به آهارگیری پارچه قبل از استفاده
نیاز
به دانش و اطلاعات کافی دربارۀ مواد تشکیل دهندۀ آهار
احتمال
آلودگی
تغییر
شید نخهای رنگی با آهارزنی
عدم
حذف 100 درصدی مواد آهاری
نایکنواختی
رنگرزی به دلیل حضور مواد آهاری
مقدار بهینۀ آهار به موارد زیر بستگی دارد:
نوع الیاف
نوع مواد تشکیل دهندۀ آهار
تکنولوژی ریسندگی نخ
نمرۀ نخ و تاب
میزان پرزینگی نخ
نوع دستگاه بافندگی و سرعت بافندگی
ترجمه: دپارتمان نساجی آرمان شیمی افروز
مرجع:textileschool.com Textilelearner.blogspot.com /