آیا نرم‌کن‌های پارچه همان نرم‌کننده‌های لباس هستند؟
.jpg)
شما وقتی از محل
کار یا مدرسه به خانه می‌رسید، دوست دارید لبا‌س‌هایتان را در آورده و لباس‌های
راحت‌تری بپوشید اما وقتی آن‌ها را از خشک کن بیرون می‌آورید، متوجه می‌شوید زبر و
سفت هستند و این فقط بدلیل وجود الکتریسیتۀ ساکن نیست!
دلیل آن این است
که نرم‌کن‌ها با تقویت پارچه و کاهش اصطکاک از لباس‌های شما محافظت می‌کنند. از سوی دیگر
نرم‌کننده‌های لباس نحوۀ اثرگذاری آب روی الیاف پارچه را تغییر داده و باعث ایجاد
حس نرمی بیشتر می‌شوند. اما تقاوت اصلی این دو دسته در چیست؟
نرم‌کن‌های پارچه
نرم‌کن‌ها با
ایجاد پوشش روی الیاف سطح پارچه الکتریسیته ساکن لباس‌ها را کم می‌کنند و باعث خارش
کمتری می‌شوند درنتیجه پوشیدنشان راحت‌تر می‌شود. به همین دلیل به آن‌ها ضد
الکتریسیته ساکن یا ضد چسبندگی هم گفته می‌شود.
عملکرد نرم‌کن‌ها
·
چسبندگی بر اثر الکتریسیته ساکن را کاهش می‌دهند.
·
پرزدهی و گلوله شدن پارچه را کاهش می‌دهند.
·
در برابر سایش در اثر شستشو یا خشک کردن از پارچه محافظت می‌کنند.
·
رنگ پریدگی و خروج رنگ از پارچه را به حداقل می‌رسانند.
·
اتو زدن را سریع تر و آسان‌تر می‌کنند.
·
رایحۀ مطبوعی به پارچه می‌دهند، البته نه به اندازۀ
خوشبوکننده‌های پارچه.
انواع نرم‌کن‌ها
نرم‌کن‌ها به چهار
دستۀ اصلی تقسیم می‌شوند.
نرم‌کن‌های
کاتیونیک:
ترشوندگی و
شویندگی خوبی به پارچه بخشیده و الکتریسیتۀ ساکن را به کمترین مقدار خود می‌رسانند.
همچنین بوی خوبی نیز به پارچه می‌دهند. این نرم‌کن‌ها معمولا به شکل مایع هستند.
نرم‌کن‌های
آمفوتری:
خواص مشابه با نرم‌کن‌های
کاتیونی دارند، اما بر خلاف نرم‌کن‌های کاتیونی، هیچ اثری روی پارچه باقی نمی‌گذارند.
نرم‌کن‌های
نانیونیک:
این نرم‌کن‌ها
اثری روی پارچه باقی نمی‌گذارند و مقدار کمی الکتریسیته ساکن را کاهش می‌دهند.
نرم‌کن‌های
پلیمری:
این نرم‌کن‌ها کشش
سطحی قطرات آب را که باعث سختی شستشو می‌شود، کاهش می‌دهند. از این رو آب می‌تواند
در سراسر پارچه پخش شود و شستشوی آلود‌گی‌ها و لکه‌ها را آسان‌تر کند. پلیمرهای
آبگریز بر پایۀ روغن و پلیمرهای آبدوست بر پایۀ آب هستند.
نرم کننده‌های
لباس
نرم‌کننده‌های لباس
به طور کلی عملکرد متفاوتی دارند – لباس‌های شما را
نرم و ابریشمی می‌کنند و عموماً برای ایجاد احساس راحتی که همۀ ما می‌خواهیم
استفاده می‌شوند.
پس از استفاده از
نرم‌کننده‌ها، لباس‌ها نرم‌تر، لطیف‌تر و خوشبوتر به نظر می‌رسند. مادۀ فعال در اکثر نرم‌کننده‌های لباس مشتقات کوکونات
فتی اسید دی اتانول آمید و یا آمین است.
نرم‌کننده‌ها
معمولا در ماشین‌های لباسشویی استفاده می‌شوند و می‌توانند چروک ناشی از خشک شدن
را کاهش دهند.
این نرم‌کننده‌ها
با لایه‌ای از مولکول‌های چربی روی سطح پارچه را می‌پوشانند و اصطکاک را کاهش می‌دهند.
با این‌کار نرمی بیشتری ایجاد کرده و از لباس‌ها در برابر سایش در هنگام شستشو
محافظت می‌کنند. این اثر نرم کنندگی موقتی است و با هر بار شستشو از بین می‌رود.
عملکرد نرم‌کننده‌های
لباس
·
باعث نرم‌تر و لطیف‌تر شدن لباس‌ها می‌شوند.
·
احساس راحتی را افزایش می‌دهند.
·
عطر دلپذیری به پارچه می‌دهند.
آیا نرم‌کن‌های
پارچه همان نرم‌کننده‌های لباس هستند؟
بله تقریبا! نرم‌کن‌های
جدید پارچه دارای قابلیت نرم کنندگی هستند، بنابراین می‌توانید از نرم‌کن‌های
پارچه به عنوان جایگزینی برای نرم‌کننده‌های لباس استفاده کنید. با این حال،
محافظت و اثر نرمی الیاف به اندازه استفادۀ جداگانه از هر محصول نیست.
اگر لباس‌های شما
قابلیت جذب کمی دارند و پس از خشک شدن، سفت و زبر می‌شوند بهتر است از میزان
بیشتری نرم‌کننده لباس استفاده کنید.
اگر الکتریسیتۀ
ساکن لباس‌ها ایجاد چسبندگی می‌کند، باید از نرم‌کن‌ها استفاده کنید تا اصطکاک را
کاهش دهید.
به طور خلاصه اگر می‌خواهید
حالت پرزی لباس‌ها را کاهش داده و زیردست را بهبود بخشید، استفاده از نرم‌کنندۀ
لباس به تنهایی کفایت می‌کند و اگر می‌خواهید الکتریسیتۀ لباس‌ها را کاهش دهید
باید از نرم‌کن پارچه استفاده کنید.
و اگر هر دو محصول
را در خانه دارید، با خیال راحت آن‌ها را با هم مخلوط کنید و از اثر هردو به طور
همزمان بهره ببرید!
ترجمه: دپارتمان نساجی آرمان شیمی افروز
منبع: https://textiletuts.com/is-fabric-conditioner-the-same-as-fabric-softener/